درمقابل
ساختمان سازمان ملل در کشور اتریش، شهر وین ، تندیس چهار
ستاره شناس پزشک ایرانی و عالم بزرگ تاریخ را ساخته اند.
ابو علی سینا مشهور به ابن سینا و پور سینای بلخی (زادهٔ ۳۵۹ ه. ش در بخارا
-درگذشتهٔ ۲ تیر ۴۱۶ در همدان، ۹۸۰-میلادی) فیلسوف و
دانشمند ایرانی ، نویسنده کتاب شفا;
که
یک دانشنامه علمی و فلسفی جامع است و القانون فی الطب یکی از
معروف‌ترین آثار تاریخ پزشکی اواست.
ابوریحان بیرونی ( ابوریحان محمد بن احمد بیرونی زادهٔ ۱۴ شهریور ۳۵۲، کاث، خوارزم -
درگذشتهٔ ۲۲ آذر ۴۲۷، غزنین) ،
دانشمند بزرگ و ریاضی‌دان، ستاره‌شناس، تقویم‌شناس،
انسان‌شناس، هندشناس و تاریخ‌نگار بزرگ ایرانی در سده چهارم
و پنجم هجری است. بیرونی را بزرگ‌ترین دانشمند مسلمان و یکی
از بزرگ‌ترین دانشمندان ایرانی و همه اعصار می‌دانند.
همین‌طور او را پدر علم انسان‌شناسی و هندشناسی می‌دانند.
حکیم خیام نیشاپوری (نام کامل: غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر
بن ابراهیم خیام نیشابوری - زادهٔ ۲۸ اردیبهشت ۴۲۷ خورشیدی در
نیشابور - درگذشته ۱۲ آذر ۵۱۰ خورشیدی در
نیشابور) فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و رباعی سرای ایرانی
در دورهٔ سلجوقی
زکریای رازی ( ابوبکر محمّد زَکَریای رازی ۲۵۱ ه.ق. – ۳۱۳ ه.ق.) پزشک،
فیلسوف و شیمی‌دان ایرانی که آثار ماندگاری در زمینهٔ پزشکی
و شیمی و فلسفه نوشته است و به‌عنوان کاشف الکل و جوهر گوگرد
(اسید سولفوریک) مشهور است.
اين چهار دانشمند درايران تربيت يافتند و دانش خويش را به
چهار سوی جهان پراکنده اند، که يادآور مشارکت و سهم مردم
ايران در دانش و علوم نوع بشر می باشد.
معماری
این تاق همانند معماری پارسه بنا شده است.
